1. Kun je jezelf voorstellen?
Mijn naam is Axelle (@axwouters17). Ik ben 27 jaar, ik ben kinesitherapeut en woon in Antwerpen. In 2011, na mijn middelbare studies, besloot ik mijn kleine stadje Antwerpen te verlaten om een nieuw avontuur te beleven in de Verenigde Staten. Gedurende twee jaar combineerde ik mijn favoriete sport, hockey, met studies in "Pre-Med(icine)" aan de Universiteit van Michigan, Ann Arbor.
Tijdens mijn studies in het buitenland raakte ik geïnteresseerd in de werking van het "menselijk lichaam" en meer in het bijzonder in blessurepreventietechnieken voor sporters. Deze groeiende interesse leidde ertoe dat ik kinesitherapie ging studeren in 2013. In eerste instantie probeerde ik mijn studies aan de Universiteit van Antwerpen te combineren met een internationale hockeycarrière (in club verband en in het nationale team in België).
Als ik ergens aan begin, geef ik me altijd 100% en daarom heb ik in 2014 besloten om niet meer voor de nationale ploeg te spelen, maar me op mijn studie te concentreren, terwijl ik nog wel voor mijn club op Belgisch nationaal niveau speel. Na mijn afstuderen ben ik gaan werken in het ‘Sports Performance Centre’ in Wommelgem, met een cliënteel dat voornamelijk bestaat uit sporters (professioneel en recreatief). In datzelfde jaar begon ik aan een éénjarige opleiding manuele therapie aan de Universiteit van Gent. Geleidelijk aan ging ik over naar een andere doelgroep en veranderde van medische praktijk. Vandaag maak ik deel uit van het team "Wij Bewegen Je" in Deurne, Schilde en Schoten, waar ik blessures behandel bij zowel atleten (professioneel en recreatief) als niet-atleten.
Het beoefenen van een sport, het beoefenen van een fysieke activiteit en een aangepast dieet maken het mogelijk om veel blessures (overbelasting, peesontstekingen, spierscheuren...) en de ziekten van onze westerse wereld (zoals diabetes type 2, zwaarlijvigheid, prikkelbare darm syndroom...) te voorkomen. Het is om mensen beter te begeleiden in hun "Lifestyle Change", dat ik in de zomer van 2019 mijn NASM Personal Trainer certificaat heb behaald en dat ik enkele voedingsopleidingen heb gevolgd. Op dit moment ben ik op weg om "Sport Performance Specialist" te worden bij PCA, ik zit in module 2 (van 3) om "Orthomoleculair Therapeut" te worden bij KPNI België en ik ben mijn "Dry Needling" cursus aan het afronden bij Orthologos België. In de toekomst zou ik me willen richten op alle aspecten van "Lifestyle Change", maar altijd in combinatie met kinesitherapie.
2. Waarom heb je PCA gekozen voor je opleiding?
Vanuit mijn ervaring in de Verenigde Staten was ik bekend met de National Academy of Sports Medicine. Mijn kinesist aan de universiteit van Michigan was NASM gecertificeerd en één van mijn collega's in het Sports Performance Centre in Wommelgem had de NASM opleiding in België gevolgd. Bovendien was ik op zoek naar internationale en officiële erkenning, wat mij bij PCA bracht.
3. Wat heeft de NASM certificering je opgeleverd?
Als gevolg van Covid-19, en gezien mijn hoofdactiviteit als kinesitherapeut, geef ik momenteel niet veel Personal Training. De NASM accreditatie heeft mij geleerd een gestandaardiseerde programmeringsmethode te hanteren die ik gebruik om progressieve oefeningen te ontwikkelen in de revalidatieplannen van mijn patiënten.
4. Heb je een specialisatie?
Ik volg momenteel de PCA specialisatie "Sports Performance ". Helaas zijn sommige opleidingen uitgesteld in verband met de Covid-19-maatregelen die momenteel van kracht zijn.
5. Heb je een favoriete oefening met jouw klanten ? En waarom deze?
Aangezien ik meestal met patiënten werk (als kinesitherapeut) en niet met klanten (als Personal Trainer), eindig ik mijn training graag met een HIIT, zoals de "Tabata" (20" werk - 10" rep - 8 keer). Ik combineer altijd twee oefeningen die vaak op dezelfde spiergroep gericht zijn, waardoor de spieren kunnen verzuren en er een korte rustperiode is om de hartslag te laten stijgen.
De meeste van mijn patiënten moeten tijdelijk stoppen met hun sport om hun revalidatie/herstel te bevorderen. Het belangrijkste is dat hun cardiovasculaire capaciteit niet afneemt tijdens de "relatieve rust" periode. Het is aan hen om te kiezen wat het beste bij hen past (een voetballer kan kiezen voor een fiets in plaats van een loopband) of om HIIT-oefeningen zoals "Tabata" aan hun revalidatiesessies toe te voegen.
De geheim van een goede Tabata is het vinden van de juiste oefeningen die uitdagend genoeg zijn voor de patiënt maar niet te belastend voor de blessure.
6. Wat is voor jou het meest bevredigende deel van coachen?
"Dankbaarheid”. De blik op het gezicht van een atleet die zijn of haar sport weer kan beoefenen, of de vele lieve woorden (en vaak ook veel lekkers (zoals chocolade)) van een bejaarde met een volledige heup- of knieprothese die weer kan lopen of dagelijkse activiteiten kan doen zonder pijn. Of het zien van tevreden mensen die wilden afvallen, zich beter in hun vel wilden voelen, overdag meer energie wilden hebben of gewoon actiever wilden worden... wanneer jij hen hebt geholpen hun doelen te bereiken. Dat is waarom ik zo van coachen hou!
7. Wat is je lievelingscitaat?
“You’re life doesn’t get better by chance. It gets better by change.” Voor mij is het simpel: als je ergens wil komen in het leven, moet je dat doen door dingen te veranderen, niet door te willen dat dingen veranderen.
